Artykuły
bg

Artykuły

Aktualności Odszkodowania Wypadki komunikacyjne Zdaniem sądu
Powrót

Jakie sankcje grożą za ucieczkę z miejsca wypadku?

adwokat 27-05-2008, ostatnia aktualizacja 16-09-2014 07:24

Niejednokrotnie w sprawach dotyczących wypadków drogowych w praktyce sądowej pojawia się pytanie, w którym momencie kończy się dozwolone prawem oddalenie się z miejsca zdarzenia, a kiedy takie zachowanie sprawcy jest kwalifikowane jako ucieczka. Ucieczka z miejsca zdarzenia jest pojęciem bardzo płynnym i niekiedy trudnym do określenia, nawet dla sądu i adwokata prowadzącego sprawę.

Zwrot ,,zbiegł z miejsca zdarzenia” użyty w art. 178 kk oznacza to samo co ,,uciekł z miejsca zdarzenia”. O ucieczce kierowcy z miejsca wypadku można mówić wtedy, gdy oddala się z miejsca zdarzenia, by uniknąć ewentualnej odpowiedzialności za spowodowanie wypadku. Z pewnością nie będzie więc zbiegnięciem opuszczenie miejsca zdarzenia w celu zapewnienia pomocy medycznej ofierze wypadku lub osobie trzeciej; nie spełni tego wymogu również na przykład ucieczka przed samosądem grożącym ze strony uczestników lub świadków zdarzenia.

Ważny jest cel w jakim sprawca opuszcza miejsce wypadku. Z pewnością jako zbiegnięcie z miejsca zdarzenia będzie kwalifikowane oddalenie się  w zamiarze uniknięcia odpowiedzialności, w szczególności uniemożliwienia lub utrudnienia ustalenia jego tożsamości, okoliczności zdarzenia i stanu nietrzeźwości, bądź też pozostawania pod wpływem środka odurzającego.

Elementem decydującym o tym, że kierowca pojazdu zbiegł z miejsca wypadku jest ustalenie, że oddalając się z miejsca zdarzenia, czynił to z zamiarem uniknięcia odpowiedzialności, w szczególności w celu uniemożliwienia jego identyfikacji, roli jaką odegrał w zdarzeniu, oraz stanu w jakim znajdował się w chwili wypadku. W kontekście powyższego nie można więc mówić, o ucieczce z miejsca zdarzenia, gdy sprawca wypadku zostawił osobie poszkodowanej numer telefonu, bądź swoją wizytówkę po czym upewniwszy się, że ofiara wypadku nie odniosła poważniejszych obrażeń oddalił się z miejsca zdarzenia. Takie zachowanie bowiem świadczy o tym, że przestaje on być anonimowy i umożliwia swoją identyfikację.

W przypadku ucieczki z miejsca zdarzenia sprawca ponosi surowszą odpowiedzialność za popełnione przestępstwo (art. 178 § 1 kk), taką samą jak sprawca będący w stanie nietrzeźwości. Zamierzeniem ustawodawcy było przeciwdziałanie oddaleniu się z miejsca zdarzenia przez nietrzeźwych sprawców wypadków, którzy w ten sposób mogliby uniemożliwić stwierdzenie stanu nietrzeźwości. Celem uniknięcia takich sytuacji ustawodawca zaostrzył odpowiedzialność karną sprawcy wypadku uciekającego z miejsca zdarzenia.

Sąd skazując sprawcę, który zbiegł z miejsca zdarzenia jest zobowiązany do wymierzenia kary pozbawienia wolności w wysokości od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, do górnej granicy tego zagrożenia również zwiększonego o połowę. W sytuacji kiedy następstwem wypadku jest śmierć innej osoby, albo ciężki uszczerbek na zdrowiu (art. 177 § 2 kk), a sprawca znajdował się w stanie nietrzeźwości lub zbiegł z miejsca zdarzenia, dolna granica kary pozbawienia wolności wynosi 1 rok, a górna granica 12 lat pozbawienia wolności.

Zgłoś swoją sprawę:
Formularz kontaktowy

Zgłoś swoją sprawę

Powrót do artykułów

Jakie sankcje grożą za ucieczkę z miejsca wypadku?

Niejednokrotnie w sprawach dotyczących wypadków drogowych w praktyce sądowej pojawia się pytanie, w którym momencie kończy się dozwolone prawem oddalenie się z miejsca zdarzenia, a kiedy takie zachowanie sprawcy jest kwalifikowane jako ucieczka. Ucieczka z miejsca zdarzenia jest pojęciem bardzo płynnym i niekiedy trudnym do określenia, nawet dla sądu i adwokata prowadzącego sprawę.

Zwrot ,,zbiegł z miejsca zdarzenia” użyty w art. 178 kk oznacza to samo co ,,uciekł z miejsca zdarzenia”. O ucieczce kierowcy z miejsca wypadku można mówić wtedy, gdy oddala się z miejsca zdarzenia, by uniknąć ewentualnej odpowiedzialności za spowodowanie wypadku. Z pewnością nie będzie więc zbiegnięciem opuszczenie miejsca zdarzenia w celu zapewnienia pomocy medycznej ofierze wypadku lub osobie trzeciej; nie spełni tego wymogu również na przykład ucieczka przed samosądem grożącym ze strony uczestników lub świadków zdarzenia.

Ważny jest cel w jakim sprawca opuszcza miejsce wypadku. Z pewnością jako zbiegnięcie z miejsca zdarzenia będzie kwalifikowane oddalenie się  w zamiarze uniknięcia odpowiedzialności, w szczególności uniemożliwienia lub utrudnienia ustalenia jego tożsamości, okoliczności zdarzenia i stanu nietrzeźwości, bądź też pozostawania pod wpływem środka odurzającego.

Elementem decydującym o tym, że kierowca pojazdu zbiegł z miejsca wypadku jest ustalenie, że oddalając się z miejsca zdarzenia, czynił to z zamiarem uniknięcia odpowiedzialności, w szczególności w celu uniemożliwienia jego identyfikacji, roli jaką odegrał w zdarzeniu, oraz stanu w jakim znajdował się w chwili wypadku. W kontekście powyższego nie można więc mówić, o ucieczce z miejsca zdarzenia, gdy sprawca wypadku zostawił osobie poszkodowanej numer telefonu, bądź swoją wizytówkę po czym upewniwszy się, że ofiara wypadku nie odniosła poważniejszych obrażeń oddalił się z miejsca zdarzenia. Takie zachowanie bowiem świadczy o tym, że przestaje on być anonimowy i umożliwia swoją identyfikację.

W przypadku ucieczki z miejsca zdarzenia sprawca ponosi surowszą odpowiedzialność za popełnione przestępstwo (art. 178 § 1 kk), taką samą jak sprawca będący w stanie nietrzeźwości. Zamierzeniem ustawodawcy było przeciwdziałanie oddaleniu się z miejsca zdarzenia przez nietrzeźwych sprawców wypadków, którzy w ten sposób mogliby uniemożliwić stwierdzenie stanu nietrzeźwości. Celem uniknięcia takich sytuacji ustawodawca zaostrzył odpowiedzialność karną sprawcy wypadku uciekającego z miejsca zdarzenia.

Sąd skazując sprawcę, który zbiegł z miejsca zdarzenia jest zobowiązany do wymierzenia kary pozbawienia wolności w wysokości od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, do górnej granicy tego zagrożenia również zwiększonego o połowę. W sytuacji kiedy następstwem wypadku jest śmierć innej osoby, albo ciężki uszczerbek na zdrowiu (art. 177 § 2 kk), a sprawca znajdował się w stanie nietrzeźwości lub zbiegł z miejsca zdarzenia, dolna granica kary pozbawienia wolności wynosi 1 rok, a górna granica 12 lat pozbawienia wolności.

Zgłoś swoją sprawę:
Formularz kontaktowy