Back
Czy w razie braku orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego szkoła powinna zwrócić dotację?
Szkoła specjalna nie musi zwracać dotacji pobranej dla ucznia niepełnosprawnego w przypadku czasowego braku orzeczenia poradni psychologiczno-pedagogicznej uprawniającego do objęcia ucznia kształceniem specjalnym. Czasowy brak aktualności orzeczenia należy potraktować jako uchybienie, które nie powoduje jednak konieczności zwrotu dotacji. Tak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z dnia 19 grudnia 2013 r. sygn. akt: V SA/Wa 1825/13, w którym orzekł o uchyleniu decyzji ustalającej wysokość należności przypadającej do zwrotu z tytułu dotacji pobranej w nadmiernej wysokości.
Sąd wziął pod uwagę fakt, że w chwili przyjęcia do szkoły uczeń posiadał aktualne orzeczenie poradni psychologiczno-pedagogicznej o potrzebie kształcenia specjalnego, ze względu na niepełnosprawność sprzężoną. Szkoła była więc uprawniona do objęcia uczniak kształceniem specjalnym i otrzymywania dotacji oświatowej.
Przepisy ustawy o systemie oświaty z 7 września 1991 r. nie nakazywały aktualizacji wspomnianych orzeczeń dla zachowania ich ciągłości. Artykuł 71b tej ustawy stanowi, że orzeczenie poradni psychologicznej jest niezbędne do objęcia kształceniem specjalnym. Z przepisu tego nie wynika jednak, aby orzeczenie takie było niezbędne do kontynuowania nauki w szkole specjalnej.
Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego jest wydawane wyłącznie na wniosek rodziców ucznia niepełnosprawnego, a szkoła nie ma żadnych prawnych instrumentów umożliwiających jej uzyskanie takiego orzeczenia. Nie można zaakceptować takiego rozumienia przepisów ustawy o systemie oświaty, w którym szkoła prawidłowo wypełnia obowiązek kształcenia specjalnego wobec uczęszczających do niej uczniów, a jednocześnie zostaje pozbawiona prawa do uzyskania dotacji oświatowej.