bg

Back

Warunkowe umorzenie postępowania

adwokat 14-11-2008, last updated 14-11-2008 04:05

Warunkowe umorzenie postępowania jest instytucją polegającą na rezygnacji z ukarania sprawcy przestępstwa na rzecz poddania go próbie, przy czym definitywna rezygnacja ze skazania nastąpi wówczas, gdy sprawca w ustalonym dla niego okresie próby swoim zachowaniem nie dał podstaw do podjęcia postępowania.

By sprawca przestępstwa mógł skorzystać z dobrodziejstwa instytucji warunkowego umorzenia, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

  • brak wątpliwości co do faktu popełnienia czynu zabronionego,
  • nieznaczny stopień społecznej szkodliwości i winy,
  • pozytywna prognoza kryminologiczna co do osoby sprawcy,
  • niekaralność za przestępstwo umyślne.
  • zagrożenie popełnionego przestępstwa karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą trzech lat, a w przypadku przestępstw zagrożonych karą nie przekraczającą pięciu lat pozbawienia wolności konieczne jest także pojednanie z pokrzywdzonym (art. 66 § 3 k.k.).

Aby wniosek o warunkowe umorzenie postępowania został uwzględniony, po stronie sądu musi powstać przekonanie, że oskarżony pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Kryterium oceny jest postawa sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste (temperament, wrażliwość sumienia, zdolność do samokrytyki, warunki mieszkaniowe, środowiskowe, rodzinne) oraz dotychczasowy sposób życia (okres postępowania zarówno przed jak i po popełnieniu czynu).

Przed podjęciem decyzji o warunkowym umorzeniu postępowania sąd powinien więc dokonać wszechstronnej oceny okoliczności sprawy. Szczególne znaczenie ma przy tym fakt porozumienia się oskarżonego z pokrzywdzonym, który sąd powinien wziąć pod uwagę orzekając o warunkowym umorzeniu (art. 341 § 4 k.p.k.).

Okres próby jakiemu poddawany jest sprawca może wynieść od roku do dwóch lat i łączyć się z dozorem kuratora lub innej instytucji, czy też wykonywaniem nałożonych przez sąd obowiązków, takich jak:

  • zobowiązanie do informowania sądu lub prokuratora o przebiegu próby,
  • przeproszenia pokrzywdzonego,
  • wykonania ciążącego na sprawcy obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby,
  • powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub innych środków odurzających,
  • powstrzymywania się od kontaktowania z określonymi osobami.

Sąd może ponadto orzec świadczenie pieniężne oraz oraz zakaz prowadzenia pojazdów do lat dwóch, jak również zobowiązać sprawcę do naprawienia szkody w całości lub w części. Powyższe kwestie reguluje art. 67 k.k.

Wyłącznie od oskarżonego zależy, czy próba zakończy się pomyślnie, czy też postępowanie zostanie podjęte a sprawa rozpoznana od nowa. Instytucja warunkowego umorzenia postępowania ma na celu wychowywać i weryfikować, czy postawiona przez sąd prognoza okazała się trafna. Rodzaj i charakter nałożonych na sprawcę obowiązków decyduje o długości okresu próby, zaś sumienne wywiązywanie się z obowiązków o jego pomyślnym zakończeniu.

Postępowanie może zostać podjęte w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia okresu próby. Po upływie tego terminu umorzenie ma charakter ostateczny, co oznacza, że sprawca nie może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwo.


Submit your case

Back to Resources

Warunkowe umorzenie postępowania

Warunkowe umorzenie postępowania jest instytucją polegającą na rezygnacji z ukarania sprawcy przestępstwa na rzecz poddania go próbie, przy czym definitywna rezygnacja ze skazania nastąpi wówczas, gdy sprawca w ustalonym dla niego okresie próby swoim zachowaniem nie dał podstaw do podjęcia postępowania.

By sprawca przestępstwa mógł skorzystać z dobrodziejstwa instytucji warunkowego umorzenia, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

  • brak wątpliwości co do faktu popełnienia czynu zabronionego,
  • nieznaczny stopień społecznej szkodliwości i winy,
  • pozytywna prognoza kryminologiczna co do osoby sprawcy,
  • niekaralność za przestępstwo umyślne.
  • zagrożenie popełnionego przestępstwa karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą trzech lat, a w przypadku przestępstw zagrożonych karą nie przekraczającą pięciu lat pozbawienia wolności konieczne jest także pojednanie z pokrzywdzonym (art. 66 § 3 k.k.).

Aby wniosek o warunkowe umorzenie postępowania został uwzględniony, po stronie sądu musi powstać przekonanie, że oskarżony pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Kryterium oceny jest postawa sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste (temperament, wrażliwość sumienia, zdolność do samokrytyki, warunki mieszkaniowe, środowiskowe, rodzinne) oraz dotychczasowy sposób życia (okres postępowania zarówno przed jak i po popełnieniu czynu).

Przed podjęciem decyzji o warunkowym umorzeniu postępowania sąd powinien więc dokonać wszechstronnej oceny okoliczności sprawy. Szczególne znaczenie ma przy tym fakt porozumienia się oskarżonego z pokrzywdzonym, który sąd powinien wziąć pod uwagę orzekając o warunkowym umorzeniu (art. 341 § 4 k.p.k.).

Okres próby jakiemu poddawany jest sprawca może wynieść od roku do dwóch lat i łączyć się z dozorem kuratora lub innej instytucji, czy też wykonywaniem nałożonych przez sąd obowiązków, takich jak:

  • zobowiązanie do informowania sądu lub prokuratora o przebiegu próby,
  • przeproszenia pokrzywdzonego,
  • wykonania ciążącego na sprawcy obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby,
  • powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub innych środków odurzających,
  • powstrzymywania się od kontaktowania z określonymi osobami.

Sąd może ponadto orzec świadczenie pieniężne oraz oraz zakaz prowadzenia pojazdów do lat dwóch, jak również zobowiązać sprawcę do naprawienia szkody w całości lub w części. Powyższe kwestie reguluje art. 67 k.k.

Wyłącznie od oskarżonego zależy, czy próba zakończy się pomyślnie, czy też postępowanie zostanie podjęte a sprawa rozpoznana od nowa. Instytucja warunkowego umorzenia postępowania ma na celu wychowywać i weryfikować, czy postawiona przez sąd prognoza okazała się trafna. Rodzaj i charakter nałożonych na sprawcę obowiązków decyduje o długości okresu próby, zaś sumienne wywiązywanie się z obowiązków o jego pomyślnym zakończeniu.

Postępowanie może zostać podjęte w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia okresu próby. Po upływie tego terminu umorzenie ma charakter ostateczny, co oznacza, że sprawca nie może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwo.